Afscheid nemen

Hoihoi,

Hierbij mijn verslag van de afgelopen 2 weken, ik probeer deze nog online te zetten VOOR dat ik terug ben in Nederland. Want dit is weekendje van afscheid nemen..
Te beginnen bij maandag 31 maart. Ik ben toen met (Lonneke, Lisa + vader en Lilian) Fatoumata en haar tante naar het Medical Resource Center geweest. Hier gingen ze Fatoumata onderzoeken. Dit omdat haar zusje Kadi vorig jaar dezelfde symptomen had en hier uiteindelijk aan is overleden. Na heel wat wachten waren we eindelijk bij de arts aan de beurt. Na een aantal testjes zei de arts dat ze een neurologische afwijking heeft en problemen met slikken. Als ze meer moeite gaat krijgen met slikken moeten ze de pap verdikken en evt. terug naar het MRC. Als zij namelijk een infectie oploopt is de kans op overlijden groot. Tante was erg verdrietig, wat er logisch is, want er word gezegd dat er in principe niks meer aan te doen is. Wel zeiden ze dat de familie erg goed voor haar zorgt en dat de massage erg goed is voor Fatoumata dus dat hier zeker mee door gegaan moet worden. Ook toen we ze terug brachten en het nieuws op de family compound vertelde was iedereen erg verdrietig. Zelf zat ik ook echt met een knoop in mijn maag want ik had deze mensen heel graag goed nieuws willen geven. Dus was een heftig dagje!
Die dinsdag zijn we begonnen met het uitleggen van spelmateriaal aan Awa en Mr. Darboe. Ook kwam Lonneke langs met een collega van TankaTanka om dat zij misschien interesse heeft om iets te gaan betekenen in ons project. Aukje en Maartje zijn ’s middags naar Mabinta geweest: en ze zag er veel verzorgder uit (schone kleding, nagels geknipt, haren ingevlochten).
Woensdag in ons klasje hadden we Agi erbij. Meisje van rond de 15 jaar met een cognitief lager niveau dan andere kinderen van haar leeftijd. ’s Middags hebben we bij de families van de kinderen uit ons klasje rijst gebracht zodat de families zien dat het goed is dat hun kind bij ons project zit.
Donderdags zijn we met het donderdagklasje (zonder Mustafa2, met Agi) naar het strand gegaan. Aangezien Aukje vandaag jarig was hadden Awa en ik haar een spin gegeven (deze hadden Awa en ik een paar dagen geleden gevangen en in een doosje gedaan, dit omdat Aukje erg bang is voor spinnen, haha). ’s Avonds gingen we met iedereen van GFA naar Fajara, want hier waren we uitgenodigd op een woman skill school om te komen eten.
Vrijdags zouden Aukje en Maartje met Mustafa 2 naar de polikliniek van TankaTanka gaan, maar dit ging helaas niet door. Ik draaide vanmorgen het klasje alleen met Awa, had een indianentooi met de kids gemaakt, was erg leuk. ’s Middags heeft Awa Fatoumata gemasseerd onder mijn begeleiding, dit ging erg goed, ze had goed opgelet hoe ik het deed want ze deed het goed na.
Dat weekend nog naar markt geweest in Bakau (souvenirtjes gekocht…) en lekker uitgeslapen en gestapt.

Afgelopen maandag heb ik eerst Awa laten masseren, wat echt goed ging, gelukkig kan ik dit dus met een gerust hart aan Awa overdragen! Ook was vandaag naamceremonie van het kindje van Franco (Kemo). Hier ben ik ’s avonds nog naartoe geweest. Waren veel mensen en was erg gezellig!
Dinsdags ben ik eerst met Lonneke en Yaay naar het ziekenhuis geweest in Tanjeh. Totdat Yaay opgenomen word bij Social Wellfare mag ze hier elke dag naartoe komen om de wond te laten verzorgen. Hierna heb ik nog wat documenten over de kids uitgeschreven.
Woensdag was de laatste keer strand, en dit keer met het woensdagklasje (zonder Agi want zij was vorige week mee geweest, maar met Mabina als extra). Zo leuk om te zien, de kids kijken alleen in de bus al hun ogen uit! ’s Middags kleding uitgedeeld aan een aantal families en ook overdracht gehad met Mr. Darboe en Awa.
Donderdag was het doneren van de GFA auto’s bij het Youth Center. Dit was leuk om te zien. Elk team moest om de beurt naar voren komen met hun auto en dan werd de sleutel overgedragen aan de nieuwe eigenaar. ’s Avonds waren we met de hele groep uitgenodigd bij de PIA school om te komen eten. Hier was natuurlijk weer djembe muziek en heerlijk eten.
Vrijdag hadden we eerst eindevaluatie waarbij iedereen vertelde wat hij/zij van deze periode vond, ik hoorde alleen maar positieve berichten. Maarja, het was natuurlijk ook helemaal super!! ’s Middags ben ik mee geweest met een aantal mensen naar het vliegveld brengen (waaronder Maartje!!). Het was erg raar om al op het vliegveld te zijn terwijl ik zelf nog niet ga. Maar vanaf dat moment was het afscheid nemen wel begonnen hoor….
Gistermorgen ben ik eerst met Awa en Aukje naar Serekunda geweest om nieuwe binnenbanden te kopen voor de rolstoel van Isa (GELUKT!!). Familie was erg blij dat we de rolstoel gemaakt hadden! Ook heb ik ’s middags mijn slaapzak, matje, kookspullen en eigen kleding afgegeven bij een arm gezin uit het dorp. Ze stonden met de grote ogen te kijken wat ze allemaal kregen, erg leuk! Ook had ik nog voetbalkleding over, deze heb ik aan een ander voetbalteam afgegeven en ook zij waren superblij! Van het team van Buba (jongetje uit onze klas waar ik 2 weken terug voetbalkleding aan gegeven heb) heb ik een brief gekregen waarin staat hoe blij ze zijn met de kleding, echt heel lief!! ’S Avonds ben ik met Alhagie Bah samen Lonneke naar het vliegveld gaan brengen.
Vanmorgen heb ik van Mr. Darboe mooie echte Gambiaanse kleding gekregen (op maat gemaakt). Dit als cadeautje omdat we bijna weg gaan, echt heel erg lief. Dadelijk ga ik nog met Awa naar Fatoumata om afscheid te nemen. Ook wil ik nog ff naar de buren om de baby op mijn rug te dragen.

We kunnen bijna de uren gaan aftellen.. deze 10 weken zijn echt voorbij gevlogen. Ik ga dan ook met een dubbel gevoel naar huis. Aan ene kant vind ik het heel fijn om straks weer al mijn vrienden en familie om me heen te hebben en weer gewoon in het normale ritme te komen. Maar aan de kant is het avontuur waar ik zo lang naar toe heb geleefd nu ook echt bijna voorbij. En ik heb hier zoveel leuke lieve mensen ontmoet! Dus als ik een keer de tijd en het geld heb ben ik zeker van plan om terug te komen!

Heel veel groetjes voor de laatste keer vanuit Gambia,
en tot in Nederland!
Liefs Jill.