Credit(s)(cards) to Damiën - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Jill Greijn - WaarBenJij.nu Credit(s)(cards) to Damiën - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Jill Greijn - WaarBenJij.nu

Credit(s)(cards) to Damiën

Door: Jill Greijn

Blijf op de hoogte en volg Jill

24 Januari 2018 | Suriname, Paramaribo

Fawaka!

Time flies! Nog maar een dikke week in het warme Suriname...
Ik zal jullie even bijpraten over afgelopen week.

Vorige week donderdag wilde we eerst een piercing laten zetten. Pam en ik gingen samen met de fiets, terwijl Damiën, Tessa en Gaëlle met de auto zouden komen. Eenmaal bij de piercingshop aangekomen bleek degene die de piercings zet niet aanwezig te zijn, shit.. dan maar maandag. 's Avonds zijn we weer met z'n 4'en gaan eten, bij een BBQ tentje stond deze keer op de planning. Hierna gingen we bij ons thuis 'indrinken'. We deden wat kaartspelletjes waarna we uiteindelijk weer op gingen naar 'Havanna', voor Pam en mij zou dit de laatste keer zijn! Eenmaal in 'Havanna' nam ik ook afscheid van Emma, want zij zou dit weekend ook naar huis gaan. Verder was het weer zoals gewoonlijk een hele gezellige avond. Dat tijdsverschil blijft toch grappig.. thuiskomen na een avond stappen en dan met het thuisfront kunnen appen terwijl zij alweer begonnen zijn aan de nieuwe dag!

Vrijdag moesten wij om 9.00 verzamelen bij het kantoor van Suforyou omdat we een dagje gingen kanoën (Gaëlle, Damiën, Tessa, Julia, Pam en ik). De een werd wat eerder wakker dan de ander, en er moest zelfs iemand door 2 mensen wakker gebeld worden... Maaaar we waren allemaal om 9.00 bij het kantoor. De taxi stond al klaar dus konden we meteen de auto in. Pfoe, wat was ik moe! Nadat we een tijdje in de auto zaten stopte we bij een winkel omdat onze chauffeur hier nog even iets moest kopen. Wij gooiden snel de deuren open voor wat frisse lucht.. Na 5 minuten reden we weer verder.. 5 minuten later werden we gestopt
door een andere auto, hij zei tegen ons 'cards?'. Wij snapte niet wat hij bedoelde en Damiën reageerde lekker nuchter: 'Nee, ik hoef niet te karten'. De taxichauffeur zei dat hij bedoelde of iemand zijn portemonnee verloren was.. Damiën greep naar zijn broekzak en bedacht dat hij dat wel eens zou kunnen zijn, shit. We reden een klein stukje terug en daar was gelukkig iemand zijn telefoon, geld en pasjes op aan het rapen.. Zo hij had geluk! Damiën miste een paar briefjes maar had gelukkig wel alle pasjes terug.. dat was toch even schrikken. We hebben even bedacht hoe het heeft kunnen gebeuren, maar waarschijnlijk heeft hij zijn mobiel/portemonnee op het dak van de auto gelegd bij de tussenstop enja, als je dat gaat rijden waait hij er vanaf natuurlijk, oeps!
Na een uurtje waren we aangekomen bij onze 2 gidsen en de kano's. We kregen allemaal een zwemvest aan en moesten met 2 personen in een kano, ik zat met Gaëlle in een kano. We waren overigens een mooi team. We voeren niet heel snel maar we maakte over het algemeen weinig stuurfouten en ALS we die maakte waren we er zo weer uit. We smeerden ons geregeld in maar helaas, toch waren we weer verbrand, het gaat hard hier in SU! Na een tijdje peddelen in een hele mooie relaxte omgeving hadden we een tussenstop. We dronken en aten wat en mochten ook even zwemmen. Het water was hier erg diep dus was het fijn om onze zwemvesten als drijfplankje te gebruiken haha! Uit de kano komen was trouwens niet zo moeilijk, maar erin..... dat was nog best lastig! Wel was het een aangename verkoeling!! Onderweg kwamen we nog een leguaan tegen en verder helaas weinig dieren. Ook hebben Gaëlle en ik nog erg gelachen met onze gidsen. Zij noemde mij een 'kaasje' (aangezien ik uit Nederland kom) en Gaëlle een 'watbliefje' (aangezien zij uit België komt). Zij zeiden dat we ook maar een naam voor hen moesten bedenken.. zo kwamen wij op 'luitjes'. Dit aangezien de Surinamers nogal lui zijn haha. Halverwege kregen wij zelf nog een zelfgemaakte ketting van waterbloemen van de gidsen, heel leuk. Helaas zijn we wel vergeten er een foto van te maken! Na een paar uur varen was het tijd om uit de boot te gaan en terug te keren naar het drukke Paramaribo. Onderweg stopten we nog ergens waar we heerlijke bami en Saoto soep kregen waarna we met volle maag en natuurlijk doodmoe terugkwamen in Paramaribo. Het was een geslaagde dag!

Zaterdag was het voor ons weer een normale stagedag. Echter werden we dit keer weer verwend door een cliëntje. Wij kregen van hem een afscheidscadeautje aangezien dit de laatste keer was dat we hem zouden zien. We kregen een Suriname pakketje: Surinaams bordje, Surinaamse mok, Surinaams theelepeltje en een Surinaams theelichtje. Heel lief!! 's Avonds hadden we 'laatste avondmaal' van Gaëlle en Lore. We gingen met een hele groep eten bij 'Buitengewoon'. Na een lekkere maaltijd en een aantal drankjes besloten Pam en ik naar huis te gaan en ging de rest nog even naar de stad.

Zondagochtend was natuurlijk in Nederland de bekendmaking van de LVK-finalisten. Ook al ben ik in Suriname, toch was ik megaaa benieuwd wie er allemaal in de finale van aanstaande vrijdag zou staan. Dus ik ging dit even live via facebook volgen! Om 13.00 hadden we afgesproken bij Gaëlle te zijn. Ze had alles in een koffer 'gegooid' dus moest Pam even helpen met herindelen. Uiteindelijk paste alles erin en woog de koffer 28 kilo.. hmm beetje teveel als je maar 23 kilo mag. Nieuwe oplossing: Pam zou een doos opsturen naar Gaëlle met het spul wat ze teveel had. We gingen ook nog even met z'n allen naar het IloveSu bord om daar nog even een groepsfoto te maken. Om 14.30 was het toch echt tijd om afscheid te nemen van Gaëlle. Ook haar tijd in Suriname zat er nu echt op! Gaëlle bedankt voor de gezelligheid!! 's Middags moest ik nog echt even wat uurtjes aan stage/school besteden waarna ook deze week weer was afgelopen.

Maandag was het tijd voor poging 2. Pam en ik gingen weer met de fiets naar de piercingshop. We kwamen hier aan en er stonden al 3 meiden te wachten. We kregen te horen dat degene die de piercings zet er dadelijk aankwam dus maar even moesten wachten. We konden wel vast een aantal voorwaarden lezen en hiervoor tekenen. Ook vroeg ze wat we voor piercing wilde en pakte zier hiervoor alvast een geschikte piercing. Na een tijdje zeiden 2 meiden voor ons dat ze maar even gingen wandelen en dadelijk wel terug kwamen.. Ook kwamen ze vragen aan het ander meisje voor ons of ze het goed vond als wij eerst mochten aangezien ze bij haar piercing het rolluik iets omlaag moesten doen (geen idee wat zij voor piercing zou willen laten zetten...) maar ze vond het prima. 5 minuutjes later kwam de piercing eindelijk binnen. Ze renden meteen door en wenkte Pam en mij direct om bij haar te komen. Ik moest meteen op de behandeltafel gaan zitten en Pam op het krukje ernaast. Ze trok direct haar handschoenen aan en zei dat ze haast had. Pam reageerde hierop door te zeggen dat ze rustig aan mocht doen hoor. Ze zei hierop dat het niet kon omdat ze een andere afspraak had.. Fijn, dit geeft vertrouwen haha. Ze vroeg aan mij waar ik de piercing wilde en liet mij zien dat ze een schone naald had. Ook desinfecteerde ze. Ik meende dat ze meteen ging piercen, maar gelukkig tekende ze wat stipjes/lijntjes zodat ik kon zeggen waar ik de piercing precies wilde. Ze vertelde ook dat ik mijn haren echt uit de buurt van de piercing moest blijven houden. Ik kan je zeggen, dat werkt niet met ons pluizige Nederlandse haar, maar goed. Uiteindelijk ging ze piercen.. het voelde een beetje als bloed prikken vond ik. Op het moment dat het gebeurt denk je auw, doet toch wel pijn.. Hierna trok de pijn gelukkig vrij snel weg. Al durfde ik hem niet aan te raken. Nadat ook Pam haar piercing had gezet (meer in de binnenkant van haar oor) kregen we uitleg over het schoonmaken en stonden we, met 125 SRD lichter en een mooie piercing, weer buiten. We did it! En we zijn er gelukkig beide heel blij mee! Af en toe vergeet ik het en raak ik mijn oor aan waarna het natuurlijk meteen pijn doet, oeps. Ook haren afdrogen was best lastig hoor hahah. Moeten er iets voor over hebben toch?
Maandag na stage kwam Damiën bij ons eten. We hadden namelijk heel veel spaghettisaus van Gaëlle gekregen welke we natuurlijk op moesten maken. We aten dus lekkere spaghetti, mmm!

Gisteren hadden we in de ochtend vrij, lekker! Na stage gingen we weer met z'n viertjes uit eten. Ditmaal bij Bar Zuid. Tessa en Damiën waren hier nog niet geweest en wij waren hier ook lang niet meer geweest dus wij vonden het ook wel lekker om hier nog een keer heen te gaan voor we naar huis zouden gaan.

Vandaag staat er voor mij niet veel bijzonders op de planning. Aan stage werken, blog schrijven, stage en lekker thuis eten. We moeten natuurlijk ook ons eten wat we hier hebben liggen op maken. En ook wel lekker om even een avondje thuis te eten.

Morgen hebben Pam en ik beide ons soort van 'eindgesprek' met onze stagebegeleider, dus dat is nog even spannend! We krijgen nog geen precieze beoordeling maar krijgen waarschijnlijk wel alvast een indicatie of we onze stage gehaald hebben! Ook gaan we morgen met onze collega's van Accretio uit eten als afscheidsdiner voor ons! Verder willen we zondag gaan zwemmen zodat we nog even lekker bij kunnen kleuren voor we naar het koude Nederland gaan. Hopelijk laat het weer dat toe en is het dan lekker zonnig.

Verder word ik hier soms helemaal gek van de bouwvakkers hier. Ze zijn dus nog steeds hard bezig met het maken van studio's hier beneden. En ik kan je vertellen, ze zijn vaak totaal niet stil. Gevolg hiervan is dat ik op mijn vrije dag om 8.15 wakker word van boren en timmeren... pff!

Volgende week mijn allerlaatste blog vanuit het warme Suriname!

Voor nu een dikke brasa en tot volgende week!
xxxxx

  • 25 Januari 2018 - 08:09

    Ger:

    Hoi lieve Meid. dit was me wel weer een schone, drukke week met van alles en nog iet alles !!!
    Je bent je al helemaal aan het voorbereiden, om richting Nederland te gaan.
    Dat geeft dan gelijk weer een beetje weerstand, om hetgoed af te maken, in Paramaribo !!!
    Was is dat toch steeds een plaatje waardig, dat jullie zoveel eettentjes in jullie omgeving hebben
    Die namen wil ik dan zo,n beetje onthouden, waar je dan weer heen gaat, maar ben het zoweer kwijt.
    Echt gezellig en dan steeds met dat leuke stel, waar je mee leeft., toch heel bijzonder,
    .
    Ik blijf steeds zo.n beetje het zelfde zeggen en schrojven, omdat dat, waar jij momenteel left, het zo naar je zin hebt en dat je stage niet in de verdrukking komt. Leuk van die Mevr.om jullie met de Cadeautje te verrassen en dat ze zich prettig heft gevoeld met jullie te werken !!
    Hopelijk krijg je ook een goed punt, ter afsluiting. dat kwam er ff niet uit Hoor ik nog we; !!
    Piercing, waar moet ik die denken, geloof ergens in je oor !!!
    Deed dat gen pijn, of voelde dat als een sluitje bij de Dokter.
    Jullie huis, wordt nu ook afgemaakt lees ik, ja daar werken ze wel een beetje anders als hier en dat zal wel door de warmte komen >>
    Ik heb weer helemaal genoten van je blogs en hoop je gauw echt te treffen , er wordt aan gewrekt,
    dat ze me komen halen en dat doet goed . W E L K O M vast vooruit. Je bent nog niet klaar, maak het goed af en tot ziens, misschien, stuur ik tussen door nog wel iets naar je.,
    Moet me klaar gaan maken voor de Gym en daarna Bij Bruna Posters gaan halen voor op het raam Carnaval. ze moeten er leuk uit zien. Lieve kusjes en maak het goed af en doe iedereen de groeten liefs Oma xxxx

  • 25 Januari 2018 - 08:43

    Mam:

    Heey Jillie,
    Verheug me op dien thoëskomst. Beejpraote hoof nimmer, bin gans oppe huugte dao dien blogs én ös app contact.
    Ik doëm veur dich vandaag!
    Volgende waek dich live weer knuffelen én same vastelaovend veere.
    ALAAF roëd, gael,greune kusjes van mams.
    Tot hiëëël gauwxxxx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Jill

Actief sinds 05 Jan. 2014
Verslag gelezen: 646
Totaal aantal bezoekers 32978

Voorgaande reizen:

29 Augustus 2017 - 01 Februari 2018

Afstudeerstage Paramaribo

02 Februari 2014 - 14 April 2014

Afstudeerstage Gambia

Landen bezocht: